در آغاز قرن بیستم، لباس زیر زنانه عمدتاً به منظور تأکید بر ویژگی های جنسیتی و فرم بدن زنان طراحی می شد.
زیرا لباس های زیر زنانه مانند کرست ها، گردنبندهای تزئینی و گیره های جوراب بیشتر ابزاری برای شکل دادن و محدود کردن بدن زنان مورد استفاده قرار می گرفت.
این موضوع مورد انتقاد جنبش های فمینیستی اوایل قرن بیستم قرار گرفت.
فمینیست های این دوره معتقد بودند که لباس زیر زنانه نباید بر اساس هنجارهای مردانه طراحی شود و باید آزادی و راحتی بیشتری را برای زنان فراهم کند.
آنها خواستار پوشش هایی بودند که مانع از فعالیت و حرکت زنان نشود و بتوانند به راحتی به امور روزمره بپردازند و این ایده با جنبش های اصلاحی اوایل قرن همچون جنبش پوشش پوشیده و محترمانه
زنان همسو بود که خواستار حذف لباس های تنگ و نمایشی بودند.
دهه های 1920 و 1930
لباس زیر زنانه متناسب با این شرایط جدید طراحی شد و به سمت سادگی، راحتی و عملکردگرایی حرکت کرد.
سینه بندها و لباس زیرهای این دوره، به مراتب ساده تر و وزن کم تری داشتند. کرست ها و پارچه های سختی که پیش از این بدن را محدود می کردند، تقریباً حذف شدند. هدف اصلی در طراحی این
لباس ها، ایجاد راحتی و امکان حرکت آزادتر برای زنان بود. این موضوع به شکل گیری تصویر جدیدی از زنان مستقل و فعال در جامعه کمک کرد.
دهه های 1960 و 1970
در دهه های 1960 و 1970، جنبش های فمینیستی قدرت بیشتری گرفتند و مطالبات آنها در زمینه طراحی و استفاده از لباس زیر زنانه ملموس تر شد و زنان خواستار آزادی بیشتر در انتخاب و استفاده
از لباس زیر شدند.
در نتیجه، طراحان لباس زیر زنانه به سمت خلق مدل هایی با طراحی آزادتر و کمتر محدودکننده حرکت کردند و سینه بندها و لباس زیرهایی با بندهای قابل تنظیم، جنس نرم تر و حرکت پذیری بیشتر
طراحی شدند.
همچنین، طیف گسترده تری از سبک ها و رنگ های متنوع ارائه شد تا زنان بتوانند بر اساس سلیقه و نیاز خود آن را انتخاب کنند.
این تغییرات، در راستای مطالبات فمینیستی در خصوص آزادی، راحتی و حرکت پذیری بیشتر در پوشش زنان بود.
آنها معتقد بودند که لباس زیر نباید ابزاری برای کنترل و محدودسازی بدن زنان باشد بلکه باید وسیله ای برای بیان هویت و آزادی آنان باشد.
قرن بیستم
امروزه زنان قادرند که بر اساس سلیقه و نیازهای خود، لباس زیر مورد علاقه خود را انتخاب کنند.
این موضوع تا حد زیادی تحت تأثیر تلاش های جنبش های فمینیستی در طول قرن بیستم بوده است.
نتیجه گیری
در مجموع، می توان گفت که جنبش های فمینیستی نقش مهمی در تحول طراحی و استفاده از لباس زیر زنانه در قرن بیستم ایفا کردند.
با به چالش کشیدن هنجارهای موجود و مطالبه آزادی و راحتی بیشتر در پوشش، زمینه را برای ایجاد تغییرات اساسی در این حوزه فراهم کردند.
این تحولات در نهایت منجر به خلق پوشش هایی شد که بیانگر هویت و آزادی زنان باشد و نه ابزاری برای محدود کردن آنان.